78 Kilodan 55 Kiloya İnme Hikayem – 23 Kilo Verdim

Hayatımın ciddiye alınır bir bölümünü kilolu geçirdim. Dönüp arkama baktığımda geçen yıllarımın ne kadar da kayıp olduğunu düşünüyorum. Hemen her günüm bu sorun nedeniyle ağlayarak geçti. Özellikle lise ve üniversite zamanlarımı o kadar kötü geçirdim ki.

Kilolu olmak bizim genlerimizde vardı. Annem, ablam ve hatta babam da gereğinden fazla kiloya sahipti. Bu yüzden okula başlayana dek bunun, çok kötü bir durum olduğunu anlamamıştım.

Ne zaman markete gitsek babam, ablamla benim elime birer sepet tutuşturur dilediğimizi almamıza izin verirdi. Sepete doldurduğumuz her şey abur cuburdu. Nihayetinde olması gerekenden fazla kiloya ulaşmamızın temelinde, yediğimiz abur cuburlar yatıyordu.

Kilolu Olma Gerçeğiyle Yüzleşme

İlköğretim birinci sınıftayken arkadaşlarımın arasında dalga konusu olmaya başlamıştım. Fakat bunu çok umursadığımı hatırlamıyorum. O yıllara dair şişmanlığımla ilgili hatırladığım en büyük vurgun müdür yardımcısından gelmişti.

Her Pazartesi bayrak töreni yapılırdı. Herkes bayrağın ipini çekerek onu göklerde dalgalandırmaya bayılırdı. Benim için de Pazartesi günlerinin en güzel yanı buydu. Yine bir Pazartesi, okula gelip en önde sıra olmuştum. Bayrağı izlemek istiyordum.

Herkes toplandıktan sonra müdür yardımcımız bayrak çekecek kimsenin olmadığını fark etti. Tüm okulun gözleri önünde; hey çocuğum, sen sen şişman olan geç bakalım bayrağın başına, pehlivan gibisin zaten cümlesine şahit oldum. Hayatımda yaşadığım en büyük karmaşalardan biriydi. En çok istediğim şeyi bile gölgede bırakmıştı. Tüm okulun önünde, onlarla beraber ben de şişman olduğum gerçeğiyle yüzleştim.

Denenen Diyetler ve Hüsranlar

İlk kez diyet yaptığımda 14 yaşındaydım ve 70 kiloydum. Balonu anımsatıyordum çünkü boyum da çok kısaydı. Diyete başladığımda ilk 3 gün her şey normaldi. Fakat sonra ciddi ciddi aç kaldığımı fark ettim. Asla tam olarak doymuyordum ve asla mutlu uyumuyordum. Bu zamana kadar şişman ve mutsuzdum, bundan sonra da diyet yapan ve mutsuz olan biri haline dönüşmüştüm.

Annem, babam, ablam bu konuyu bu denli sorun yapmıyorken beni üzmesi o kadar kolay oluyordu ki. Onlar canları ne isterse yiyebiliyorlar bense haşlamalara katlanmak zoruna kalıyordum. Elbette bu çok uzun sürmedi. Çünkü fazla dayanamamıştım. Verdiğim 5 kiloyu 7 olarak geri aldım.

Kimse Tarafından Beğenilmemek

Hem lise hem de üniversite yıllarım inanılmaz zor geçti. Devamlı alay konusu oldum. Konuşulan ve eğlenilen tek konu benim kilolarımdı. Fakat her kilo verme deneyimim, hüsranla sonuçlandı. Her seferinde, kendime olan güvenim biraz daha yara aldı.

Hatırlıyorum da beğendiğim bir çocuk vardı. En yakın arkadaşım, benim duygularımın çok yoğun olduğunu ve anlatmamız gerektiğini söylemişti. Kendime hiç güvenmiyordum. Bu yüzden arkadaşımı gönderdim. O söylerken ben de onları izliyordum. Yüzünde olan en hafif kıpırdanmayı görmeliydim.

Arkadaşım söylediği anda çocuk kahkaha atmıştı. Neredeyse 1 dakika nefes almadan gülmüştü. Sonra da arkadaşıma bir şeyler söylemişti. Sormadım çünkü gülüşünden ne demek istediğini anladım.

İş Hayatında Kabul Görmemek

Yaşadığım tüm olumsuzluklar ayaklarımın üzerinde durmama izin vermedi. Elbette üniversiteden sonra iş bulmam pek kolay olmadı fakat daha önce asla kabul görmemiş biri olarak bu kez başaracaktım. Öyle de oldu. İş bulmuştum. Artık çok daha güçlüydüm. İş yerinde şişman ve mutlu olan tek insan bendim. Ta ki pozisyon atlayana dek.

Başarılı bir kadın olmam, pek çok kişinin sorunu haline gelmişti. Her fırsatta kilomla ilgili aşağılanmalara alaycı sözlere maruz kalmaya başlamıştım. Fakat ne olursa olsun asla cevap vermemeyi tercih ettim. Her şeyi sineye çektim. Birden birkaç yıl öncesine tıpkı lise yıllarıma dönmüştüm. Buna bir kez daha izin vermeyecektim. Ne olursa olsun asla güçsüz kaldığım günlere dönmeye niyetli değildim.

Azimle Kilo Vermeye Başladım

Kilo vermeyi o kadar çok istiyordum ki bu konuda karşıma çıkan hiçbir engeli tanımayacağımı net bir şekilde kendime söyledim. Hemen diyetisyene giderek harekete geçtim. Sonra belirtilen diyete bağlı kalarak kilo vermeye başladım. Tabi ki yalnızca diyetle değil, spor yaparak da bu işin peşinden gittim.

İstediğim kilo 55 ti ve ben 78 kiloydum. Kısa sürede bu kiloları verebileceğime inanmak istedim. Hem diyet yaparken hem spor yaparken o kadar yorgun düşüyordum ki. Yine de vazgeçmedim. Özellikle 8 kilo verdikten sonra istediğim kiloya gelebileceğime emin olmuştum. Sadece zaman ve sabır gerekiyordu.

İnanmak Gerçekten Önemli

10 kilo verdikten sonra kilo verme hızım yavaşladı. Gözle görülür bir fark vardı fakat yeterli değildi. Bu nedenle spor salonunun dışında yürüyüşlere de başlamıştım. Gün içinde yürüdüğüm birkaç kilometre, bana o kadar iyi gelmişti ki hem iyi hissetmemi sağlıyor hem de kilo vermeme yardımcı oluyordu.

Kilo vermeye başladıktan sonra kendimi beğenmeye başlamıştım. Nitekim benim özgüvenim karşımdakilerin de cesaret etmesini sağlamıştı. Elbette erkek arkadaşım olduktan sonra kilo verme çalışmalarına hız katmıştım. Fakat ne yazık ki tüm bunlar, terk edilmeme engel olmadı. Yaşıma göre diğer bayanlardan biraz daha kiloluydum. Öyle çok alımlı olduğumu da söyleyemem. Bu da benim için başlayamadan biten bir aşk masalı olmuştu.

Terk edilmek çok ağır geldi. Kendimi bir süreliğine saldım. Verdiğim onlarca kilodan bir kısmını geri aldım. Sürekli ağlıyor ve yiyordum. Sanki bana en iyi gelen şey bu olacakmış gibi.

Kilo verdikten sonra giyemediğim pek çok şeyi giyer olmuştum. En çok sevdiğim kalem eteğim de buna dâhil. Ayrıldıktan iki ay sonra aynı kalem eteği yeniden giymek istedim. Ama basenlerimden geçmedi. İşte o an çok geç olmadan yeniden ayağa kalktım.

Her Şeyden Önemlisi İstemek

Ne yaşarsam yaşayayım olmak istediğim kişiye ulaşmaktan vazgeçmedim. Ne olursa olsun asla yenilgiyi kabul etmedim. Bugün rahatlıkla nefes alabiliyor, her dilediğimi giyebiliyorsam bu azmimin sonucudur. Uzun uğraşlar sonunda istediğim kiloya ulaşabildim fakat asla yapamam demedim. Zaman zaman hayal kırıklıklarım hatta vazgeçmelerim oldu. Ama kilo vermekten vazgeçmem demek olmak istediğim kişiden de vazgeçmem demekti. Bunun olmasına izin vermedim. Kendime verdiğim tüm sözleri tuttum. Nihayetinde amacıma da ulaştım.

Sağlıklı Kilo Verme Yollarını Bilmek Gerekiyor

Kilo vermeye karar verdikten sonra kendimi sonuna kadar aç bırakmadım. Elbette saatlerce yemek yemekten vazgeçtim. Daha az yedim ama asla bayılacak kadar aç kalmadım. Diyetisyene gidip profesyonel bir yardımla zayıflamak istedim. Çünkü kendi başıma, sağlıklı atlatamayacağıma emindim. Her adımımda kontrollü ve güvenli hareket ettim.

Kilo vermek için en önemli iki şey vardır: spor ve diyet. Bu ikisinden herhangi birini eksik yaparsanız sağlıksız kilo verirsiniz. Sağlıksız kilo vermenin en kötü yanı da verdiklerinizi kat be kat geri almanız.

Kendimi iradesi güçlü bir bayan olarak tanımlayamam fakat istediğimi almayı çok iyi bilirim. Eğer 55 kilo olmak istediysem ve bu kiloya geldiysem bundan sonra karşıma çıkan hiçbir şeye boyun eğmem. Ne kadar güçlü olduğumu anladım. Ve ben bunu başarabildiysem herkesin başaracağına da eminim. Kim gerçekten inanarak çabalarsa istediği noktaya er geç ulaşır.